pirelli

ik kijk naar het Pirelli-portret wat Annie Leibovitz van Patti Smith
heeft gemaakt. hoe ze rommelt met een knoopje waarmee
haar vest zit dichtzit. open of dicht. het oogt schuchter,
maar ik weet dat als ervan overtuigd was dat de foto beter
zou worden als ze niet alleen dat knoopje maar dat hele vest, en
het witte overhemd daaronder zou opentrekken, dat ze dat dan
zou doen. voor deze foto, voor dit moment was het het beste
om er alleen even mee te rommelen.

ik herinner me het concert wat ze onlangs gaf in Utrecht.
vooral hoe ze opkwam. met in haar hand de platenhoes
van Horses. hoe ze de daarop afgedrukte tekst voordroeg.
en hoe muisstil daar iedereen van was geworden.
en het ovationele applaus wat daar op volgde.
ze had toen nog niet eens gezongen.