Rogier van Otterloo

Vorige week van G. een nostagisch boek over het Metropoleorkest
gekregen. Met daarin een DVD. Heb ik gisteravond bekeken. Niet alles.
Alleen het hoofdstuk over Rogier van Otterloo. De perioden daarvoor
en daarna; Dolf van der Linden en Dick Bakker, interesseren me minder.

Rogier van Otterloo herinner ik me als een te vroeg overleden
cholerisch persoon die zeer bij de tijd passende muzieken heeft achtergelaten.
Iedereen kan dat Rooie Beest nafluiten, of de tune van Soldaat van Oranje.
Ik herinner me ook een fel en scherp orkest. Jammer genoeg
liet de DVD voornamelijk fragmenten zien waarin het orkest onder zijn leiding
een luxe begeleidingsband speelt voor op zich niet onverdienstelijke zangers.
Geen enkel aspect van mijn herinnering werd hier aangesproken.
Dus: uitgeweken naar You Tube. Daar wel de goede filmpjes gevonden.
Eén met Freddie Hubbard. Ongelofelijk!

Moest ook denken aan de controverse die er tussen van Otterloo en
Willem Breuker bestond. Breuker, volledig opgenomen in de Amsterdamse kunst-scene
en van Otterloo, dienaar van de Hilversumse omroepbonzen. Water en vuur.
Breuker, niet te beroerd om af en toe iets te zeggen had van Otterloo ook al eens
‘die jongen met die muziekjes’ genoemd. Tegen het zere been! Ze hebben elkaar
ooit een keer ontmoet tijdens een voetbaltoernooi. Willem Breuker Kollektief tegen
Metropole Orkest. De uitslag weet ik niet, maar wel weet ik dat van Otterloo vervelend
hard tegen de enkels van Breuker heeft geschopt die daar ook een zeer been aan over heeft gehouden.

Dan ook nog maar een paar liedjes van Breuker gespeeld.

Ik wil niet zeggen dat het vroeger allemaal beter was, maar het is achteraf toch bijzonder dat er
twee zulke fenomenen bij elkaar in de buurt aan het werk waren. Zo verschrikkelijk goed spelen.
Alle twee anders, maar beide extreem goed.

Ik heb trouwens nog een dirigeerstokje van de vader van van Otterloo in mijn bezit.
Willem van Otterloo. Weer een heel ander verhaal.